Açlık veya Ölüm
Yulun Eke başını kaldırdı, önce oğullarına, sonra da kızlara baktı, ve:
- Kırınız! dedi.
Temuçin ve Kasar bakıştılar: Yine bağırdı Yulun Eke:
- Oklarınızı kırınız!
Dizlerde çıtır çıtır kırılan oklar zemine döküldüler.
Çadıra deminki ağır sessizlik çöktü. Sessizlik içinde yüreklerine korku giriyordu. Yulun Eke yürüdü, duvara asılı okluktan altı ok aldı, gene çadırın orta yerine dönerek altı oku tasmayla sıkıp bağladı. Sonra Temuçin'i kendi yanına çağırdı. Temuçin çadırın ortasında durunca, kimbilir neden, Yulun Eke elini kaldırıp onun omuzu üstüne koydu. Sonra okları Temuçin'e uzattı:
- Al Temuçin! Bu okları kır! dedi. Temuçin okları aldı, ne kadar uğraştı ise de kıramadı. Kasar geldi; o da uğraştı, ama nafile. Belgutay denemedi bile. Oturduğu yerden dargın bir sesle:
- Tek tek kırılır, ama altı ok bir araya bağlanınca, kırılmaz, dedi. Bunu Yesügey Bahadır dahi gençliğinde başaramazdı.
Sayfa 163 - Ötüken Yayıncılık
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.