Pencere Önü
“Pencerenin önünde durmuş, çekili jaluzinin aralıklarından dışarısını seyrediyordu, caddeyi, gelip geçenleri, hummalı akşam trafiğini caddeden akan. Otomobillerin stop lambaları ve farlarının devingen ışıltısıyla bereleniyordu akşam karanlığı: Kimisi beyaz, kimisi kırmızı, kimisi parlak, kimisi donuk, yerlerinde durmak bilmeyen kıpır kıpır benekler. O onları görüyor, ama onlar onu göremiyorlardı, içerisi dışarıdan karanlıktı çünkü. Işığı yakmamıştı, odanın dingin ve sarmalayıcı karanlığına sığınmış oturuyordu. Elinde bir sigara, sigaranın ucunda bir yanıp bir sönen, onunla birlikte soluk alıp veren küçücük bir ateş vardı. Ama kimbilir, diye düşündü, o anda dışarıdaki birisi de onu izliyordu belki, pencerenin kapkara dikdörtgenine bakmaktaysa eğer ve jaluzinin dar aralıklarından o ufacık kırmızı beneği görebilecek denli keskinse eğer gözleri.”
Sayfa 44
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.