Hayatın Atmosferini Şairden İsteyin.Uzun zamandan beridir kalem oynatmadım. Daha bir hafta öncesine kadar elimde kürekle çalışıyordum. Yazmak istedim buraya birkaç satır. Yazasım geldi. Yaktı yüreğimi. Âdeta deldi geçti.
Edip Cansever'in birkaç kitabını daha okuma fırsatım oldu. Bana geçtiği yerler de oldu geçmediği yerler de. Fakat bu Toplu Şiirler kitabında ise yazar direk size kalbini açıyor. Ve siz sevgili dostlar keşfe çıkıyorsunuz. Beni kitabın son kısmı çok etkiledi. Âdeta doldurdu içimi. Kolay kolay etkilenmem diyen ben bir baktım ki yüreğim yanmış sonuna doğru ilerliyorum. Bana göre bir yazar sadece bir kadına aşık olmaz. Çiçeğe, böceğe, toprağa, taşa... Hülasa doğaya aşık olur. Onu kendi kalemiyle damladır satırlara. Okuyucu ise bunu okuduğu zaman kendi mevsimiyle donatır. Satır aralarında çiçeklerle-böceklerle süsler zihnini. Kuru kuruya bir kadına aşk yaşanmamalı. Bu durumu şuna benzetebiliriz; nasıl ki sevdiğimiz insanı gördüğümüzde akabininde kendi kokusu , görüştüğümüz yer... onu hatırlatan ne varsa hepsi bizde birer anı veya iz olarak kalır. İşte yazar bu atmosferi size sunmalıdır. İşin diğer bir boyutu ise benim gibi çiçek sevenleri de memnun etmelidir. Hakeza doğayı sevenleri de...
İşin bir başka boyutu ise günümüzü anlatmalıdır; işçiyi-emekçiyi ve bunların hakkını. Bir başka husus ise yaşanılan politik değerdeki doğruları ve yanlışları anlatmalıdır. Son kısmında beni çok etkileyen bir cümle oldu bu bağlamda: "Ekmeği Coca-Cola'ya doğrayıp yiyen işçiler" diye bir söz vardı. İşte böyle olmalı. Kelimeleri boğaza takılmamalı ve açık seçik olmalı. Olmalı da olmalı.
Neyse bu böyle uzar gider... siz en iyisi okuyun. Puan olarak 9 verecektim. Okudukça 10 puanı hak ettiğini düşündüm. Beni bayağı etkiledi. Siz de şairlerin atmosferinde yer bulmanız dileğiyle. Okuyan herkese teşekkürlerimi sunarım.
