"Açıklamasını okuyucunun sağduyusuna bıraktığım bir takım nedenlerin yazılmasını zorunlu kıldığı bu küçük önsöze, herhangi bir felsefi anlam çıkarılmayacağını bilsem, 'Doğrular(italik) , haksızlıkların düzensizliklerin at oynattığı bir toplumda, insanın(bireyin) kendi kendisi olmak güçlüğünün, giderek olanaksızlığın yaşanmış bir belgesi" diye başlamak isterdim " (s. 5) diyerek başlıyor Ferit Edgü, 1963 tarihli önsözüne. İlk kez, 15 Aralık 1949'da, Paris'te Thèatre, Hébertot'da sahnelenen oyun, 1905'in Moskava'sında Devrimci Sosyalist Parti'ye bağlı olan bir grup teröristin Büyük Dük Serj'e bombalı suikast düzenlemesini konu alır. Fakat bu tarihsel olay oyunda ele alınırken politik, siyasal söylemlerden ziyade irdelen şey doğrular içindeki insanın bireyselliğinin, kişiliğin, kimliğinin çıkmaza düşüşüdür. (Yukarıda Edgü'nün de deyimiyle). Amaçları, "rus halkını yüzyıllar boyunca inildeten adaletsizliğin simgesi" olan Büyük Dük'e bombalı suikast düzenlemek olan partinin elemanları, Dora, Kaliayev, Stepan, Annenkov ve Voinov iki aydır Büyük Dük' ü izlemektedir. Dük'ün arabasının tiyatroya giderkenki izlediği istikamet, arabayı öteki arabalarla karıştırmamak için arabanın fiziksel özelliklerinin en küçük ayrıntıları, tiyatroya giriş - çıkış zamanları gibi bir çok detay bu iki aylık izlem/çaba sonucunda elde edilmiştir. Ve bombayı fırlatacaklarının hangisinin olacağına karar verip durumun sonuca bağlanmasına kadar geçen süreçte etrafında dolanılır kimi soruların; haksızlık, yalan ve zorbalığın hükmündeyken devrim neyi nasıl vaat eder? Devrim yaşama bir şans vermek içinse, öteki yaşamın yok edilmesi bu uğurda mubah mıdır? Devrimin yıkımı nasıl bir yıkımdır? İki insanın birbirine duyduğu sevgi tüm bu devrimde nereye düşer? Şu sahnede örneğin; KALİAYEV, (bir sessizlikten sonra) - Hiç kimse benim sevdiğim gibi sevemez seni. DORA - Biliyorum. Ama herkes gibi sevmek daha iyi değil mi? KALİAYEV - Herhangi biri değilim ben. Nasılsam seni de öyle seviyorum. DORA - Adaletten, örgütten de mi daha çok seviyorsun beni? KALİAYEV - Ben, seni, adaleti ve örgütü birbirinden ayırmıyorum ki. DORA - Biliyorum. Ama yanıtla beni, yalvarırım yanıtla. Yalnızlıkta, şefkat ve bencillikle mi seviyorsun beni? Doğru olmasaydım gene sever miydin beni? (s. 57). Kendi köşelerinde, inançlarının içinde yitip giden insanların hikayesidir "Doğrular". Ayrıca, kitap Can yayınlarından "Adiller" adıyla basılmıştır.

DoğrularAlbert Camus · Yaba Yayınları · 2003729 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.