Gündelik gerçekliğe boğazımıza kadar battıkça, aslında aşikâr olan şeyleri göremez hale geliriz. Aşikâr olanın görünebilmesi için bir kurgu kisvesi altında "saklı" olması gerekir. Orwell bunu Soğuk Savaş kâbusuna uygulamıştır, Gilliam da aynı şeyi bizim kâbusumuzu kurguya çevirerek gerçekleştirir.