Ya siz, ey zulmün sahipleri, çirkinliğin kapıkulları, haysiyet yoksulları... sizin nefretinizin bir ölçüsü var mı peki? İnanacağınız bir tanrı, insan olacağınız bir merhamet kaldı mı? Bu kadar büyük bir mezarın üstünde nasıl oturucaksınız? Bir gün en yakınlarınızın sizin ölünüzün başında, siz en yakınlarınızın ölüleri başında dönüp duracaksınız. Yok, yanlış oldu, dönüp durmayacaksınız, ölülerinizi bırakıp daha ölümcül bir korkuya kaçacaksınız. Biz yine de inceliği elden bırakmayalım, o son gününüzde size Shakespeare’den birkaç lanet sözü çok uygun bir dua olacaktır: Hepinize uzun, nefretle dolu ömürler dilerim/ Sizi yılışık, yapışkan aşağılıklar sizi!/ Kibar kıyıcılar, centilmen kurtlar, uysal ayılar/ Sizi servet soytarıları, otlakçılar, iyi gün sinekleri!
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.