“Bilmiyorum,”dedi, “ömrümü kuyudaymışım gibi yaşadım. Olaylar, uzansam alacakmışım bir karış üstümde duran gökyüzü gibi başımdan gelip geçti yalnızca izledim. Ne çocuk oldum ne okuyup adam olabildim ne de bir baltaya sap. Âşık olmaz mı bir insan. Vakti geldi seni evlendirelim dediler. Evlilik ne bitmez iş, bana göre değil dedim, kimsenin günahına girmek istemem, bana tahammül zordur, ben de sıkılırım hemen. Çocuk yetiştirmek, ağzında yumurta taşımak gibi delice bir iş zaten, istesen de istemesen de yumurta kırılır. Emek unutulur. En iyisi yalnızlık,” dedi.