“Ümitsizlik en çok da beklerken hissedilir. Koşarken, ağlarken, merdiven çıkarken ya da ıssız sokaklarda yürürken bile yeteri kadar hissedilmez bu illet. Ama şu beklemek denen şey yok mu, çaresizlikten kıvranan insanın ruhunu ipe dizer.”
Sayfa 33 - Kaan Kara