Her bir birey dünyaya bir çiçek misali düşüverdi. Baziları pembe çiçeklerin, o tatlı telaşıyla nefes almaya çalıştı; kimisi beyaz çiçek oldu oksijeni içine çekiverdi, binbir merakla...
Mevlâna geldi o sıralar, renk aynı, koku aynı desen aynı, sekil aynıydı. Senden benden başka bir ayrıcalığı yoktu. Veyahutta bir adım farkla ağacı farklıydı kim