“ Okuma Hastalığı ” serlevhalı makale şöyle başlıyor:
“ Bütün medeni ülkelerde aynı şikayet: Okumuyoruz. Kitaplar çoğaldıkça okuma sevgisi azalıyor. Ama, yine de birçokları için okuma bir hastalık. Böyleleri incelemek, düşünmek, dinlenmek, eğlenmek için okumaz; okumak için okur. Ne sanat heyecanı ararlar ne zekalarını geliştirme emelindedirler. Çok okurlar, ellerine geçeni okurlar. Sabırsızdırlar, sırtlarından bir yük atmak isterler sanki. Okuduklarını reddetmek veya tartışmak ihtiyacını duymazlar. Kitap kapanır kapanmaz içindekiler unutulur. En büyük zevkleri kitap değiştirmektir. Her matbua’ya saldırırlar. Kimi yarısını okur kitabın kimi yalnız sonuna bakar. Kimi de bir baştan bir başa okur. (Mesela gazete tiryakileri) Okur gibi yapanlar da caba. Hepsi de rüya görür gibi okur. “ Bu tiryakilik tembelliktir yazara göre. “ Okuma delisi birçok seyleri anladığını vehmeder. Başkalarının sözleriyle yetinmek, her konuda başkasının anlayışına, başkasının fikirlerine başvurmak, alışkanlıkların en kötüsü. ‘Kitapta okuduğum,gazete yazıyor’ gibi sözler iradenin ve kişiliğin yokluğunu gösterir. Aşırı düzensiz okuma hafızayı, düşünce ve mekanizmasını bozar. Hasta gündelik hayattan kopar, çevresinde olup bitenleri göremez, anlayamaz. Marazi okumanın belirtilerinden biri hafıza zayıflamasıdır. Hasta gerçek hadiseleri unutur, okuduklarını hatırlar. Realiteden uzaklaşır, kitaptaki olaylara bağlanır. Düşünceleri birbirine karışır. Kendi başına muhakeme edemez olur. “
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.