Aslında kitabı bitirdiğim gün incelemeyi yapacaktım. Fakat biraz gecikti. Nedendir bilmem, şiir'e aşk değil de aşkın solgun silueti hüzün daha bir yakışıyor. Ataol BEHRAMOĞLU'nun;
"Aşk İki Kişiliktir" şiirinde bunu daha bir anladım. Aşk İki Kişiliktir; hem mazideki yerini almış, külleri kalmış bir aşkı, hem de ölümü çağrıştırıyor. Ölüm donuk ve buzdan soğuktur. Aşk ise harlanmış bir ateş, ateşi beslemeye kuvvet ister, emek ister. Ve iki kişinin arasındaki ilginin yoğunluğudur aşkın besleyeni...
