Goriot Baba'yı hâlâ tek geçsem de, ikinci Balzac favorim Eugénie Grandet oldu. Kitabı ortalarına kadar zorla okuduğumu burada itiraf etmem lazım öncelikle. Çünkü çok bilindik bir hikaye koymuş önümüze Bay Balzac: Cimrilikle zenginleşmiş bir çiftçi ve bu çiftçinin kızını oğullarına almak için çevresinde el pençe divan duran orta tabaka soyluları... Ama hikayenin ikinci yarısı, benim duyarlı kalbime dokundu doğrusu. Özellikle diğer kitaplarında kadın karakterleri iffetsiz gösteren Balzac'tan beklemediğim bir incelikle karşılaşmak, oldukça ilgimi çekti. Balzac'ın yazdığı sonları mutsuz bulduğum için sıkıntıyla kapatsam da kitabın kapağını, kendimi sorguladığımda genel olarak beğenmediğimi söyleyemem. Benim gibi dünya klasiklerini seven arkadaşlarıma tavsiye ederim. =)