Acı çektiğini belli etmeden yaşamasını bilmek gerek..
"Sadece okumaya yarıyorsa kitaptan iyi afyon yok!..."
İtiraf et derinden derine bu söz seni rahatsız etmedi mi?
Taşları sürekli dönen bir değirmendir kafa dediğin, ya evlat, arasına bir şey koymadın mı kendi kendini öğütür, sakatlanır.ya evlat!
İnsan alemde hayal ettiği müddetçe yaşar.
Nedir bu yaşamak dediğimiz be’ Avara kasnak dön dur yirmi dört saat bitti! Bütün yirmi dört saatler bitti mi sen bitersin.. Herkesin derdi aman bitmesin! Bir bok oluyor sanki de, aman bitmesin. Bugün de bitti işte..
Çıkarlarımızdan hem de günlük çıkarlarımızdan başka ölçü yok ki elimizde, vermemişler ki..
Belli bir birikim olmadan kimi şeyleri anlayamazlar, Bu da bir yasa. Fakat kimi insanlar, için birikim diye bir şey yok sanki.. Her biriken şey bu kişileri biraz daha çürütüyor. Umduğumuzdan uzak yönlere düşmesini sağlıyor..
İnsan içinde bulunduğu ortama göre insandır.
Yorgunluk... bir de bütün gün süren didişmenin sonunda varacaklarını umdukları mutluluğa kazanılmış bir iki şeyle evlerine dönebilmek mutluluğuna bir an önce kavuşmanın ivedisi..
Hiçbir şey öğrenmemişse, sabırlı olmasını öğrenmişti abisinden, düşündüklerini çok zorunlu olmadıkça açıklamamayı, herkesten sonra konuşmayı, kısa konuşmayı huy edinmişti. Sabırlı olmanın özenti bir seçim değil, bir zorunluluk olduğunu öğrenmişti.
birlikte radyoaktif olalım, kaynaşıveririz iyice..
Kapıda durup özlemle baktı yatağına. Ne çok severmişim seni, gidip kıyısına ilişti, yavaşça arkaüstü bıraktı kendini, gözlerini kapattı.Yumuşak örtüler bile acı veriyordu dokundukça. Kaç gün sürer bu?
İnsanlarda en ağır yasa... Ölüme karşı yaşamalarıdır..
bugün de mi yirmi dört saat? Neler oldu oysa. Tek bir günün sırası gelsin diye yaşam boyu bekliyoruz.
Ölümde de aramızdalar! Çelenkleri fırlatıp uzaklara atmak geldi içinden. Uzanacaktı ki çekti elini..Dokunmayacaktı. Bir şeyler söylemek istedi. Niye yaptın?... İnan ki ben seni.. Boştu hepsi. Ağlayamıyordu. Yine bir hıçkırık takıldı boğazına. Niye ağlayamıyorum? O kadar çok şey var ki söyleyecek, hep aramızda oldular. Bir kez daha tiksintiyle baktı çelenklere.
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.