Türkiye’de “Bizde yok, olamaz da!” tipi eleştiri.
Üzerinde yeterince duruldu: Gecikerek modernleşmiş toplum, kendini üstün gören bir düşünce karşısında yetersizliğini kabul etmiş bir düşünce, yabancı idealler karşısında kendini çocuk kalmış hisseden bir kültür, Batı modellerini taklit ederek gelişmiş bir roman, bütün bunlar var. Yunanlı Gregory Jusdanis’in “gecikmiş modernlik” dediği, İranlı Daryush Shayegan’ın “fikre geç kalmış bilinç” diye tarif ettiği, Jale Parla’nın bir “yetimlik” duygusuyla açıkladığı, Orhan Koçak’ın “kaptırılmış ideal” kavramından hareketle incelediği, genellikle Batılaşma denen bir model kayması söz konusu burada. Eleştiriyi daha baştan, nesnesinin yoksunluğundan söz etmeye programlanmış bir karşılaştırma sanatına dönüştüren de bu.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.