En iyi kısımlardan biri
“Ben kendime inanmıyorum, ama Allah'a inanıyorum. Babam bir gün bana, sevdiğin birini kaybetmekten nasıl korkuyorsan, Allah'ın sevgisini kaybetmekten de öyle kork demişti. O'nun sevgisini kazandım mı hiç bilmiyorum. Ama onu çok seviyorum.
Doğru mu yalan mı bilmediğim bir hikayeye göre, babanın biri oğluna biz gazetedeki dünya haritasını yedi parçaya ayırıp vermiş. Beş yaşındaki oğlundan gazete parçalarını yan yana getirip yeniden dünya haritasını oluşturmasını istemiş. Çocuk, altı dakikada parçaları birleştirmiş ve dünya haritasını meydana getirmiş. Baba şaşırmış ve oğluna nasıl yaptığını sormuş. Çocuk, çok basit demiş ve haritanın arkasındaki insanı göstermiş. O insanın yedi parçasını bir araya getirdim, dünya da otomatikman ortaya çıktı demiş.
Bir insanı düzeltirsen, onun tüm parçalarını bir araya getirirsen, dünya da düzelir demiş ve eklemiş. Sadece bir insan bile dünyayı değiştirebilecek güçtedir. Baba hayatının dersini almış. Devamını bilmiyorum.
Babam bana bu hikayeyi anlattığından beri hep düşündüm. Yedi parçadan kasıt nedir dedim. İnsanın yedi parçası nedir? Hiç bilemedim. Allah insanı parça parça yaratmış ve her parçasından imtihan etmiştir. Bütün parçalarını bir araya getirip bütüne ulaşanlar, Allah'a ulaşmışlardır. Yedi parçasını bir araya getiremeyen insanın ise iki yakası bir araya bir türlü gelmemiştir.
Bu kadar acı, elem, keder hep inancın eksikliğinden bana göre. Şu an bu haldeysek, bu Allah'ın bize kestiği bir ceza değil, bizim kendi kendimize kestiğimiz bir cezadır ancak...''
Hikaye bana da enteresan gelmişti. İnsanın yedi parçasını ben de merak etmiştim. Gölge'nin yanında palazlanırken bir gün bana ''Eksik kalan bir parçamı bulmuş olsaydım, yaşamayı kıl payı kaçırmazdım,'' demişti. Nedense Yusuf konuşurken zihnimde Gölge'nin bu cümlesi dolanıverdi. İnsanın yedi parçasını sanırım biliyorum.
''Ben biliyorum Yusuf, insanın yedi parçasını biliyorum. Birincisi elidir. İkincisi dili, üçüncüsü kalbi, dördüncüsü midesi, beşincisi ayakları, altıncısı ruhu, yedincisi ise beynidir. İnan bana Yusuf, bu parçaların her biri tehlikelidir. İnsan yedi tehlikeyle doğar, yedi tehlikeyle yaşar. Elinden, dilinden, kalbinden, midesinden, ayaklarından, ruhundan ve beyninden başka neyi vardır ki insanın? Soyut ve somut şeylerin hepsi bu parçaların elindedir.''
Yusuf birden kafasını çevirip bana baktı. Gülümsedi sonra. Anlam veremedim.
''Sen gördüğüm en zeki adamlardan birisin abi.“
Sayfa 101 - Sayfa6 YayınlarıKitabı okudu
··
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.