Atatürk insandır, elbet eleştirilir. Atatürk'ü eleştirebilmek için, fikir adamlığı ülküsü çizgisinde olmak lazımdır.
Bir fikri ortaya atmak, eleştirmek basit bir doğumdur. Bir fikri tartışmak ve geliştirmek yüksek ülkülü bir kapasite ürünüdür. Asıl doğal olan budur.
Eleştirmek kelimesini ağzına sakız edenler, eleştirmek gibi basit bir bataklığa saplanıp kalırlar. Bu bataklık düşünmeyi arka plana itip, gördüğü ve okuduğu her şeyi yorumlar hale getirir insanı. Bu benim düşüncem dediği şey, kendi yorumudur. Kime yararı vardır, kendisine yararı ne kadardır ki etrafa yararı, topluma yararlı olabilsin. Her gün yüzlerce kez yapar, sonuç faydasız ilişkiden doğan faydasız kelime yığınlarıdır.
Bakınız; eleştirmeyi düşündüğünüz kişi Atatürk'tür. İlk önce Mustafa'yı, sonra Kemal'i, sonra da Atatürk'ü hatim ediniz. Sonra yanındaki kişileri hatim ediniz. Cumhuriyet nedir, ne yapılmıştır onu hatim ediniz.
Bu hatim ediniz dediğim şeyler bir ömür gerektirebilir. Belki de binlerce sayfadan milyonlarca sayfaya tekabül eden sonuçlar doğurabilir. Daha kısadan öğrenmek için kurucusundan başlayarak, taşın altına elini koymuş bütün herkesin fikirlerine hakim olunuz, çaba gösteriniz.
AZ zamanda yapılmış olan ÇOK ve BÜYÜK işleri anlayınız.
Fikirlerin karşısına daha büyük fikirleri çıkaramıyor sadece eleştiriyorsanız, dün yaptığınız gibi bugün, bugün yaptığınız gibi yarın da eleştirmeye devam edip, 1 milim dahi yol gidemeden ömrünüzü tamamlayacaksınız demektir.
Saygılarımla.