COŞKUN : Bende Saadet Nineyi çok sevmediğimi sanırdım.Ölüm bile beni yalancı çıkarmak için uğraşıyor. Anlamıyorum. Oyun nerde bitiyor, hayat nerede başlıyor, hiç anlamıyorum. (Cemile hıçkırır.) Hayat nerede bitiyor, ölüm nerede başlıyor? (Pencereye bakar.) Ölümün bize bu kadar yaklaşmasına neden izin veriyoruz anlamıyorum. (Odadakilere döner.) Tedbirlerimizi almalıydık; ölümün bizi böyle en hazırlıksız olduğumuz anda yakalamasını önlemeliydik. (Parmağını sallar.) Bu hepimize bir ihtardır.(Yavaşça kalkar; Saffet oturması için bir işaret yapar, dinlemez. Pencereye yaklaşır, dışarı bakar.) Neden bahçeye bakıyorum, biliyor musun? Ölümü seyrediyorum.
Sayfa 90
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.