Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Sevgili dostum, Bayramın son günü. Eski gömülmüş olan hisler uyanıyorlar. Bana öyle geliyor ki üçüncü sınıf öğrencisinin durumundayım, o ki duygusal olur ve dünyevî mutluluğun ölümlülüğü üzerinde eğer son bayram gününün çan sesini duyarsa şiirler yazar. Ah sevgili dostum, benim az bir neşem var ve her şeyi öyle yalnız olarak içime çiğniyorum. Eğer onun sayesinde seninle bir akşam konuşması sağlayabilseydim kötü dizanteriden bile ürkmezdim. Mektuplar ne kadar az geliyor! Ben yaşlı Goethe’nin dün güzel bir pasajını fark ettim: “Mevcut dostun belirli konuşması ne denli değerlidir, ki onun göksel gücünden bir yalnız insan yoksundur ve sessizce ölür. Çünkü kalbin içinde kapalı olan için karar ve düşüncesi yavaş yavaş olgunlaşır: Seven bir erkeğin mevcudiyeti onu kolay kolay geliştirir.”
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.