Biz de ilk senelerde Erel' e baktığımızda sadece onun özrünü düşündük, onu gördük, sonra özrünü ikinci plana itip her bakışımızda küçük oğlumuz Erel' i görmeye başladık. Şimdi Erel'i gördüğümüzden öte, onu ayrıca hissediyoruz.
Hakiki Erel, görünenin ötesinde, ifade edemeyip istedikleriyle de bir bütün. Böylece çocuğuna her baktıkça ilk önce özrünü görenlerden çok daha daha farklı şeyler görüyoruz, hissediyoruz.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.