Oğuz Atay'a Mektup...
Sevgili Oğuzcuğum Atay;
Yaşarken anlaşılmaya mecburum, demiştin sanki anlaşılmayacağını bilirmiş gibi. Anlamak istemediler seni. Neden anlasınlar ki? Bütün sahteliklerini gün yüzüne çıkardın, maskelerini yırttın. Bütün bunları mizah malzemesi yaptın. Neden kendileriyle yüzleşsinler ki? Üstelik bunları bir mühendis olarak yaptın. Sen kimsin ki be
··
10 görüntüleme
Klavyene sağlık Gamze. Tutunamayanlarda bugün sen varsın, iyi ki de varsın :)
Sen de iyi ki varsın Harun, sağol. Ben her gün tutunamayanım da, bazen güne tutunabiliyorum işte..
Hayat istemesem de oynuyor benimle. Bazen kendimi bir sahnede figüran gibi görüyorum, dekor hazır, ''perde'' deniliyor ve doğaçlama başlıyor. Kurgu yok, hazırlık yok ,ne zaman ne olacağı belli değil, oynuyorum
İyi oyuncu muyum? Bilemiyorum.
Kendimle aram da açık bu sıralar. Kendimi uğurladığım değil , kavuştuğum bir gün istemeliyim diyorum. Bir gün dünde kalan ve yarın varsa olmasını istediğim ne varsa o tek bir günü yürekten diliyorum.
Sözün özü, merhaba ile elveda arasında bir tasa taşıyormuşum gibi hissediyorum . Yüreğine sağlık.
Senin de yüreğine sağlık. Bıyıklı bir emmi vardı, mektubunda öyle bir rol vermişler ki bana okudum, okudum anlamadım diyordu. Bunu görünce sadece sana mı öyle rol geldi dayıı demiştim!
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.