Bir akşam, Palais-Royal Tiyatrosu’nda, sahneye yakın localardan birinde Arnoux’yu gördü; bir kadın vardı yanında. O muydu yoksa? Loca boyunca çekilmiş yeşil tafta perdeden yüzü görülmüyordu. Nihayet sahneyle birlikte locanın perdesi de açıldı. Uzun boylu, otuz yaşlarında, solgun bir kadındı bu; güldükçe, kalın dudaklarının arasından pırıl pırıl dişleri görünüyordu. Arnoux ile senli benli konuşuyor, yelpazesiyle parmaklarına vuruyordu onun. Sonra, sarışın bir genç kız gelip aralarına oturdu; demin ağlamış gibi göz kapakları azıcık kızarmıştı. O geldikten sonra, Arnoux hep onun omzunun üstünden eğilerek konuştu kadınla; kadın hiç karşılık vermeksizin dinliyordu.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.