Memleket neye denir?
Doğduğumuz yerlerde, nesnelerin bizden daha seçim yapma zahmetini tanımadan gönlümüzü fethettiği yerlerde, dış dünyanın yalnızca kişiliğimizin bir uzantısı gibi göründüğü yerlerde hissettiğimiz gibisi yoktur.' diyor George Eliot.
Sözünü ettiği rahatlık, yuvanın anlamını da üreten şey aslında...
Nedir bizi bir yere bağlı kılan ve duygusal çekirdeğimizin merkezine yerleşen? Sorular bitmez. Söz konusu yuva yahut yer duygusu ise hiç bitmez. Şimdi eve dönüş yasası çıkıyor.
Ev ve dönüş. Bu iki kavramın yan yana gelmesi oldukça manidar.
Demek ki bir ev var. Tanımlı ve dönüş gerekli olan, arzulanan.
Yani döneceklerse evlerine dönecekler. Çünkü dağ ev değil onlar için.
Dağı mesken belleyen epik söylemin gerçeğe boyun eğeceği gün demek ki yaklaşıyor.
Nihayet...
Hâlbuki ne çok duygu var küllenen.
Halihazırda yılların okşayıcı ağırlığı altında sineye çekilen ne çok acı var.
Şimdi bu yas ile yüreğinin en derin yerinde çocuğunun acısını kapatmış, içten içe yanan anneler ne yapacak? Gidenleri dönecek diye bekleyen.
Çocuğunun ölümünü bildiği halde kabullenmeyen anneler ne yapacak bu yas ile?
Ve hesap sorulacak.
Belki de tüm o yaslı, acılı annelerin en haklı isyanı bugün başlayacak.
Ne içindi onca acı? Onca ölüm ne içindi? Soracaklar.
Ve muhatap bu defa DEVLET değil, uğruna dağlara düştükleri ÖRGÜT olacak.
Ne acılı bir muhasebe...
Sayfa 153Kitabı okudu
··
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.