Üç aylıkken geçirdiğim menenjit bir adıyla havale nedeniyle beden sağlığından yoksun biriyim. 37 yaşındayım ve kendimi bildim bileli kendi ihtiyaçlarımı karşılayamıyorum.
Ben engelli insanların seçilmiş bireyler olduğuna inanıyorum ve ben de onlardan biriyim. Yazılarımı sadece sol elimin işaret parmağını kullanarak yazabiliyorum.
Okumayı yazmayı kendi çabamla öğrendim. Bu konuda hiçbir eğitim almadan hikayeler, senaryolar yazmaya başladım.
Şu an hepimiz sağlıklı bir bireyiz ama hepimiz engelli adayıyız. Bu kitapta buna vurgu yapılmış. Şu zamanda toplumda dışlanan bireyler olarak bakıyoruz onların özel alanlarına bile saygı duymuyoruz.
Bu kitaptan anladım ki önemli olan vücudunun engelli olması değil düşüncelerinde engel olmamasıymış. İnsan azimle başladığı bir işi güzellik bitirdiğinin bir örneği bu kitap.
İyi okumalar..
