Çocukluğumuzdan kalan bir çok şeyi hatırlamıyoruz zamanla unutuyoruz ama öyle anılar vardır ki bazen çocukluklarımızda unutmak mümkün değildir.Bu anılar bazen keşke yeniden o günde olsam dedirtir bazı anılar ise biz silmek istesek de silinmez hafızamızdan. Zeze gibi çocuklar az olsa keşke ama kim bilir kaç tane çocuk yanlış muameleye maruz kalıp tek çözüm kabul edilen dayakla büyüyor..Oysa sevginin çocukları nasıl değiştirdiği gayet ortada.Umarım hiç bir çocuk kendini yalnız hissederek büyümez..
