Çok doğru bir tespit olduğunu düşünüyorum.. Sizlerin düşünceleri nedir?
Üst perdeden nasihat buyuran üsluplar, gençleri hiçbir şekilde etkilemiyor. Kendilerinin sansürsüzce ve yargılamaksızın anlaşılmasını ve gündemlerinin yakalanmasını istiyorlar. Konuşan kişinin kullandığı "biz"li üslup, fena halde itici geliyor; dinleyenleri mevzunun sıcaklığından koparıyor. Konuşmacının tehdit içerikli "ağır bir din dili" kullanması yerine, İslami ilkelerin içine yedirildiği güncel ve neşeli örneklerle bezeli, aktüel bir tarzı tercih ediyorlar. Asla uygulanamayacak uzak ve afaki ifadeler yerine, yakın ve mümkün hedefler gençlere daha fazla tesir ediyor. Kişisel tecrübelerle süslenen ve yer yer özeleştiri de içeren bir üslup, daha kalıcı oluyor. Sadece başkalarının "kusursuz", "mükemmel" ve "örnek" hayatlarının anlatıldığı, insanlara "kusursuzluğu" ve "mükemmelliği" dayatan teorik konuşmalar, bir noktadan sonra dinleyiciye bir şey söylemez oluyor..
Sayfa 7 - Taha Kılınç (Sunuş Bölümünden)Kitabı okudu
·
15 görüntüleme
Bununla ilgili çok önemli inanılmaz bir olay yaşadım anlatırsam inanılmıyacak bir şey olduğu için yalancı konumuna düşerim. 😑 Bunu söyleyip merak uyandırmak ta değil amacım.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.