Doktor Hüsnü için Aliye, tırmanılması hemen hemen imkânsız olan sarp ve yüksek bir zirve, Selma ise yorulmadan, zahmet çekmeden dolaşılabilen küçük bir tepe idi. Genç Doktor, böyle bir tepeciğin fâtihi olmayı, ilelebet eteğinde sürüneceği, berelenmesine, ezilmesine rağmen ulaşamayacağı bir şâhikaya tercih ederdi.