“Yaşlı kadın o kadar sessiz yaklaştı ki eşyalardan ayırt edemeyecekti genç adam. “Anneanne neden
tutuyorsun bunca eşyayı?” kadın sustu. Eline aldığı kırık
vazoya, sevdiği adama bakar gibi baktı. “Kırık dökük şeyler
var, birçoğu kullanılmaz ki bunların anneanne!
“Vefasızlık mı edeyim?” dedi yaşlı kadın ve sustu.
Bakmaya devam etti...
(Tarık Tufan, Yaşamak; Vefasını Yitirmiş Bir Ahd)