Putların AlacakaranlığıFriedrich Nietzsche · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20216,2bin okunma
·
716 görüntüleme
Güzel bir noktaya değinmişsin hocam. Filozofları karamsar kişilikler olarak algılamaya yatkınız, hatta gerçeklikten kaçmaya çalışmak için ondan en fazla pasta payını alan filozofların acı çektiğini görmek gibi sadist bir davranışta bile bulunuruz.
Nietzsche'nin hayata bağlılığı ise felsefesine olan bağlılığından yola çıkar. Aslında ölmek onun için yaşamın sonu değil bir evresi olduğu için pek de fark etmiyordu. Ama asıl önemli olan belki birkaç asır belki de çok daha sonraları anlaşılacak olan felsefesini ortaya koymaktı. Bir misyon üzere yaşıyordu kısaca. En büyük put Din idi insanlık tarihi boyunca, dinin kıskacından kurtulmak da sürünün aşağılık erdemlerini aşıp üstinsana bir köprü olabilmek için altın noktaydı.
Çok güzel bir yorum olmuş, teşekkürler ☺ Nietzsche ölüm hakkında, insanın tercihinin olmasını yani insanin ölüm anını da secebilmesini söylemiş. Bir nevi otenaziye taraftar diyebiliriz :)
Acı çekmek ve haketmek... acının göreceliliğine bir gönderme mi yoksa düz anlamda öyle olduğuna mı inanıyor gerçekten. Kim acı çekmek ister ki. Sebep-sonuç ilişkisi dışında başkaca bir mana bulabildiniz mi ?
İnsanin fiileri neticesinde acı çekecek duruma düşmesi veya mutluluk duyması gibi. Tam olarak böyle değil ancak buna yakın. İnsanın doğasında mutluluk olduğu kadar acı da vardır; mutluluğu nasıl yadsimiyorsak acıyı da yadsiyamayiz. Yadsirsak acı katlanir; kabul edersek onu bir süre sonra benligimizin bir parçası olarak görmeye başlar, doğal karsilariz. Bunun gibi birsey
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.