Bunun altı tamamen karanlık, her yere yayılıyor, ulaşılamaz bir derinliği var;ama ara sıra yüzeye çıkıyoruz ve siz yalnız o kısmımızı görüyorsunuz, diye düşünüyorlardı.
...
İnsan kişiliğinden kurtulunca, endişeden, aceleden, hareketten de kurtuluyordu ve bu huzurda, bu dinlenmede, bu sonsuzlukta her şey birleştiğinde, hep hayata karşı kazanılmış bir zafer nidası dilinin ucuna kadar geliyordu.
Sayfa 65Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.