Körlük, okuduğum ilk Saramago kitabı. Aşırı merak ediyordum ve gerçekten merak ettiğim kadar da varmış diyerek başlamak istiyorum. Konusu, gerek yazılış şekli gerekse diyalog şekliyle daha önce okuduğum kitaplardan ayrılan pek çok yönü var. Kitabın konusu sizi ilk anda içine çekiyor. Kitapta isimleri belli olmayan karakterler yer almakta fakat ister istemez kendimi hepsinin yerine koydum. Çok sayıda düşündürücü sözler bulunmakta, evet teknik olarak görüyoruz ama yine de pek çok şeye karşı kör olduğumuzu bize hissettiriyor Saramago. Özellikle son sayfalarda oldukça heyacanlandığımı hissettim, konu sonlara doğru iyice çözüldü diyebilirim. Dünyadaki toplumsal ve içsel körlüğün bitmesi dileğiyle diyorum ve kitabı herkese tavsiye ederek bitiriyorum.
