Foucault (artık fuko yazmayı öğrendiğim) yıllarca derslerde duyduğum, okuduğum kitaplarda geçtiği yerlerden tanımadan sevdiğim, fakat bir türlü tanışamadığım düşünür. Bu söyleşiye belki bir izleyici olarak katıldım ve sanırım bir nebze tanışabildim bundan ötürü çok mutluyum. Okurken hermenötik derslerini hatırladım. dilthey i heidegger i anımsadım. Samimi bir dili var Foucault un. En başında hususen "aa fuko da mı bizim gibiydi (ki değilmiştir muhtemelen fakat bu samimiyeti hissettiren)" dedirten bir samimiyet. Bazı noktaların mefhumunu anlamak için çokça okumalar belki yıllar geçmesi gerek bir kaç okumada dahi anlamın kendini yavaşça vermemesi gibi. Fakat tanışmak için güzel bir başlangıç diyebilirim. Çünkü Foucault un da dediği gibi, bu söyleşi" yazı" üzerine. Fakat kitaplarının özeti vs. değil. Yazı hakkındaki felsefi düşüncesi ve sorgulamaları. Düşündürmesi. Belki kitaplarını okurken bize verdiği pusula. F. ölmüş olanla ilgileniyor. Onun arka planıyla değil. Sanki bir otopsi yapar gibi. Teşhis ediyor. Onunla aramızdaki mesafeyi ortaya çıkardığını söylüyor. Bir hakikati ortaya çıkarmak değil. "söylenmiş şeylerin birer şey olarak analizi" dir yazmak onun için.. . "Göremeyeceğimiz kadar yakınımızda olanı, hemen şuramızda olduğu halde başka şeyleri görmek için kullandığımız şeyi ortaya çıkarmak istiyorum." . Bir yazarı daha iyi tanıyabilmek için onu rahatsız eden soruları bilmek gerekir bence ve Foucault da bu konuda bize cömert ve cesur davranmıştır.

Güzel TehlikeMichel Foucault · Metis Yayınları · 2013191 okunma

·

127 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.