Şimdilerde sık sık gördüğüm karanlığı o zaman da görürdüm. Ama o zaman gözümün ucuna çarpan bir gölge, panjurların arasında hızla kaybolan bir kertenkelenin hareketi gibiydi. Son yıllarda karanlığın zemin kazandığını, bir leke gibi tüm güne yayıldığını hisseder oldum. Karanlığın tam bir dinginlikle yaklaş ışını izledim. Kapıyı hep açık tuttum ki, karanlık içeri girebilsin...
Sayfa 93 - On8
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.