Bazen bazı şeyler yaşarsın kimseye söylemeden, anlatmadan sadece içinde yaşarsın ama bir yerden sonra içine attıkların fazla gelmeye başlar ve anlatmak istersin. Insanlara anlatamayacağını fark ettiğinde bir yerlere yazmaya başlarsın. Okunsun diye değil, yaşadıkların seni boğmasın diye yazarsın... Ablasının ölümünden etkilenen ve iyice yalnızlaşan Laurel, okuldan verilen bir ödevle intihar eden ve erken yaşta ölen bazı insanlara mektuplar yazmaya başlıyor. Laurel'in ablasına karşı olan sevgisi o kadar saf ve güzel ki ne söylerse inanıyor. Kitapta sadece Laurel'in yazmış olduğu mektupları okuyoruz. Konu akışı biraz yavaş ama okunmayacak kadar değil, duygu yoğunluğu fazla olan, kırıklıklarıyla, yaşanmışlıkları ile güzel bir roman. Ama yine de Laurel'in yerinde olmak istemezdim. / Keşke beni kimsenin tanımadığı bir yere gidebilseydim.

Postacı Kapıyı ÇalmayacakAva Dellaira · Martı Yayınları · 20142,504 okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra