Yalnızca bu krallığın her zaman için kendisine adanmış olduğunu, gene de hiçbir zaman kendisinin olmayacağını biliyordu, belki de Arap kentinden yükselen sesler birdenbire susarken, gözlerini birden kımıltısızlaşan göğe ve donmuş ışık dalgalarına açtığı şu geçici an dışında hiçbir zaman. O zaman dünyanın akışı durmuş ve bu andan sonra hiç kimse yaşlanmayacakmış gibi geldi ona. Bundan böyle, yaşam her yerde aynı anda duruvermişti, içinde bir insanın acıdan ve hayranlıktan ağlamakta olduğu yürek bir yana bırakılacak olursa.
Sayfa 26 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.