Muharrem Kenger: "Yalnız'ın Durumları": Yalnız'ın Durumları I Her şeyi süpürebilirsin; Sonbaharı süpüremezsin. Sen herşeyi süpürebilirsin; Sonbaharı süpüremezsin. Yalnızsa, Sürekli bir sonbaharı Süpürür hep.....

Keşfet

Kitaplar

Yazarlar

Okurlar

1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin

1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın

Şartlar Gizlilik Topluluk Kuralları Hakkımızda Reklam Verin İletişim Kütüphaneciler Dizinler Çerez Politikası

Ara

Muharrem Kenger

@MuharremKenger·

15 Şubat 2019 10:51

Yalnız'ın Durumları

I Her şeyi süpürebilirsin; Sonbaharı süpüremezsin. Sen herşeyi süpürebilirsin; Sonbaharı süpüremezsin. Yalnızsa, Sürekli bir sonbaharı Süpürür hep.. Düşünemezsin II Yanar Sobasında Yalnız’ın Üşüyen Bakışları. Lâmbasında Karanlığa dönük Bir ışık Titrer Sönük-sönük. Penceresi Dışına kapanmıştır, Kapısı İçine örtük. III Yalnız Bin yıl yaşar Kendini Bir an’da IV Yalnız’ın Nesi var, nesi yoksa Tümü birdenbire’dir. V Yalnız Bir ordudur Kendi çölünde.. Sonsuz savaşlarında Hep yener Kendi ordusunu. VI Yalnız’ın Sakladığı bir şey vardır; Boyuna yerini değiştirir, Boyuna onu arar.. Biri bulsa diye. VII Yalnız Hem bilgesi, Hem delisidir Kendi dünyasının. Ayrıca; Hem efendisi, Hem kölesidir Kendisinin. Tadını çıkaramaz Görece’siz dünyasında Hiçbirisinin. VIII Yalnız Sürekli dinleyendir Söylenmemiş bir sözü. IX Sözünde durması Yalnız’ın yalancılığıdır Kendisine.. Hep yüzüne vurur utancı.. O yüzden Gözlerini kaçırır Gözlerinden. X Yalnız’ın odasında İkinci bir yalnızlıktır Ayna. XI Yalnız Hep uyanır İkinci uykusuna. XII Yalnız Kendi ben’inin Sen’idir. XIII Bir sözde saklanmış bir yalanı Bir gözde okuduğundan Bakmaz kendi gözlerine bile. XIV Her susadığında O Kendi çölündedir. XV Kendi öyküsünü Ne anlatabilen, Ne de dinleyebilen. Kendi türküsünü Ne yazabilen, Ne söyleyebilen. XVI Bir zamanlar güldüğünü Anımsar da.. Yoğurur hüzün’ün çamurunu Avuçlarında. XVII Yalnız Aranan tek görgü tanığıdır Yargılanmasında Kendi davaasının.. Her duruşması ertelenir Kavgasının. XVIII Yalnız Hem kaptanı Hem de tek yolcusudur Batmakta olan gemisinin.. Onun için Ne sonuncu ayrılabilir Gemisinden, Ne de ilkin. XIX Yalnız’ın adı okunduğunda Okulda ya da yaşamda.. Kimse “Burada” deyemez.. Ama Yok da.. XX Uykunun duvarında başladı.. Önceleri bir toz gölgesi sanki; Sonra bir yumak yün gibi. Ama şimdi iyice görüyor Örümceğin ağını Gün gibi. XXI Yalnız Duymuş olduğunun sağırı, Görmüş olduğunun körü Dür.. Ölür ölür öldürür, Öldürür öldürür ölür. Duyduklarını unutur, Duyacaklarını düşünür. XXII Yalnız’ın adına Hiç kimse konuşamaz.. O Kendi kendisinin Sanığıdır. XXIII Yalnız Önceden sezer Sonra olacakları.. Paylaşacak biri vardır; Anlatır anlatır ona Olanları, olmayacakları. XXIV Her leke Kendisiyle çıkar.

Dokuza Kadar On Özdemir Asaf

··

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muharrem Kenger