144 syf.
·
Puan vermedi
Öyle bir eser okuyacaksınız ki ama durun bir dakika okumadan evvel uymanız gereken kuralları anlatmalıyım. Kitapta mı yazıyor bu kurallar ? Tabii ki de hayır, sadece benim yaşadıklarımı yaşamamanız adına ufak bir hatırlatma.
Okumaya başlamadan , yapmanız gereken tüm işlerinizi bitirin, randevularınızı tamamlayın sadece kitaba ait zaman yaratın. Niye mi? Ben şöyle bir göz gezdireyim diye elime aldım ve esiri oldum bitirene kadar bırakamadım. Tüm gün boyunca yaptığım tek şey bir sonraki sayfayı merakla çevirmek not almak ve alıntılara bakarak paylaşmak oldu. Rutin işlerimin tamamı aksadı, hiçbir mesajıma bakamadım. Dünya ile irtibatım kesildi tek iletişimim roman oldu.
Sigara içenler , okurken kaç tane daha ekleyecek günlük limitine , artış olacak endişe etmeyin fark bile etmeden kendiliğinden gelişen bir durum.
Çay severler ya da benim gibi kahve tiryakisi olanlar , çayınız kahveniz de hazır ve nazır pozisyonda size eşlik etmek için beklesinler. Haa unutmadan hiç denemediyseniz türk kahvenizi kulpsuz fincanda bir kere de olsa için. Neden mi? Spoiler yok , kusura bakmayın Boşnak olduğum için senelerdir bu şekilde içtiğim kahvenin kulpsuz fincanda olma sebebi eserin içinde, okuyun anlayın ve lütfen tekrar ediyorum bir kere deneyin.
Evet gelelim romana;
Yazarımız her ne kadar ‘’ ben size bazılarının hayatlarından ve bazı acılardan bahseden bir hikaye anlatacağım , siyahın da bulaştığı fazla renkli bir hikaye ‘’ diye başlatsa da Mavi Otobüs yolculuğunu mütevazilik ettiğine inanıyorum. Onlarca hikaye var, onlarca acı, onlarca ‘’ at otobüsten kurtul şu yolcudan, lanet olsun senin gibisine ‘’ dedirten onlarca karakter var.
İsminin anlamından bi haber, varlığından rahatsız Avni Kaptanın otobüsünde kimler yok ki?
Şehit çocuğu, tıp öğrencisi, akıllı duyarlı, aşkına sahip çıkan korumacı adam gibi adam. İyi ki varsın dedirten, geçmişini unutmayan, Bahar’a olan hakiki aşkın tarafı insan evladı Kemal.
Şeytanın insanda yansıyan hali . Bir gün göz göze gelirsek dedim yüzüne tüküreceğim dünyaya gelişi bence ihmal kaynaklı ancak ne yaparsınız ki kazalarda zarar tazmini maalesef yok . İnsanlığın yüz karası ‘’ Çokta tınnn’’ Zararın, yalanın , kötülüğün, şerrin işgal ettiği tüm alanın zehir abidesi Reis Musa..
Yapma, ne olur aldanma öyle üç beş fiyakalı hediyeye, süslü cümlelere görünüşe kanma diye diye hikayesini inşallah umduğum gibi sonlanmaz umuduyla okuduğum ancak öteki olmanın kaderini kendileri yaratan , yalan ilişkilerde asıl olmaktan ziyade öteki olmanın farkına varmak istemeyen Merve ahh be Merve ahh..
Eleştirel ve vicdansız, ukala ancak güvensiz, kibirli küstah buna rağmen yakışıklı ve eğtimli olmayan , başkalarının onun hakkındaki en ufak düşüncesine bile dikkat etmeyerek saygı duymayan, toplumun yalaka kısmının eseri sahtekar Abdullah Sami..
Her birinin ayrı kişilikleri , öyküleri ve yanlarında anlatılan karakterlerin de bir o kadar daha ibret alınacak , acınılacak ya da aferin dedirtecek eşlikleri..
Demiştim en başta onlarca öykü, onlarca empati, kızgınlık , hayranlık yaratacak duygular içinde kalacaksınız.
Hele ki Ömer , Balkan kökenli Ömer’in nelerin görmezden gelindiğinin, lafla klavye ya da televizyon haberleri karşısında kuru laf kalabalığından başka hiçbir icraatın olmadığının yüzümüze tokat gibi çarpılacak hikayeleri.
Aida Spahiç, Novi Pazar doğumlu, tıpkı annem ve babam gibi. Benim ailem de Boşnak. Aida’nın yaşadıklarını birebir yaşayan onlarca akrabam oldu. Dünyanın sessiz kaldığı katliamda, annemin her gün bir yakınım daha öldürülmüş ağıtları arasında bizim evde hiç sessizlik olmadı. Katliam öncesi ve sonrasında defalarca gittiğim topraklardaki farkı, bakışları, duyguları sıradan turistik bir geziye giderek anlamanız imkansız.
Aynen Ceylan Maaruf’un
Dil, din, ırk ayrımı gözeterek eziyetten kaçınmayan , istediğin gibi yaşayabilirsin ancak benim onayımdan geçtiği müddetçe dayatmasıyla bakışları , duyguları insan olmayanların acıttıkları canları yaşadıklarını anlayabilmemiz gibi.
Ben olsam ne yapardım dediğim defalarca empati kurmaya çalışsam da sonlandıramadığım ‘’ Amca ve Yeğeni ‘’ hikayesini ve İlyas Dede ile Aysel Ninenin aşkını bahsetmeden geçmek çok büyük ayıp olurdu.
Otobüs yolculuğu sona ererken yani roman da biterken vücut organlarımın işlevlerinde aksaklıklar oldu. Öyle yaralar oluştu ki öyle izler bıraktı ki ömür boyu taşıyacağımdan eminim Bir ayakkabı tamircisinin çocuğunun şehirde yalınayak gezmesi kadar tuhaf bir duygu bu , toplumdaki bağlantılarda dikkatli ancak tavırlarda duruşlarda ne kadar eksik kalmışım, ne kadar iyi olsam da o kadar iyi değilmişim dedim.
Metroda olacaklar için de şüphe ettiğim şeylerin doğrulandığını duyup hayal kırıklığına uğrayarak yutkunmak zorunda kalmamışımdır inşallah diye temenni ediyorum.
Bana bu güzel eseri okuma imkanı sağladığınız için, şu kendimi sorguladığım neyim ne olacağım yargılamalarımın kararını verememiş olduğum zamanda hem de .
Kaleminiz daim okuyanınız anlayanınız bol olsun inşallah.Yüreğinize , duyarlılığınıza, kelimelerinize sağlık 
Mehmet Y.
Mutlu olmayı bırakmak istemiyorsanız, halen insani duygular taşımaktan , empati kurabilmekten hoşnutsanız muhakkak okuyun ve okutun.
Keyifli okumalar..
··
244 görüntüleme
Çoğu incelemeyi okurken bazen o kadar ağır bir dile karşılaşıyoruz. Bilgilendirme metni okuyor gibi oluyorum. Açıkça söylemek gerekirse samimi ve içten incelemeler daha çok hoşuma gidiyor. Sizin incelemeleriniz hep samimi geliyor bana. Görünce okumadan geçmiyorum. İncelemeleri hoşuma giden okurlardansınız. Ellerinize sağlık 👏🏾💐
Çok teşekkür ederim okuma imkanınız olursa ben de sizden bekliyorum hissettiklerinizi. Keyifli okumalar diliyorum.
1 sonraki yanıtı göster
Alahrazola Ferah Hanım
Evvela kitabı okumaya başlamadan yapılması gerekenler listesi için teşekkür ederim. Kitabın sürükleyiciliğini çok hoş bir biçimde sergilemişsiniz.
Karakter tahlilleriniz şahane. Şöyle ki, bu hayali tipleri gerçeğe büründürmüşsünüz. Musa’yı dövmek isteyen tek kişi siz değilsiniz elbette. Merve’ye karşı olan korumacı refleksiniz hoşuma gitti.
Ancak benim için sizin yorumunuzda en önemli kısım Bosna dönemi, en önemli karakter ise Aida idi.
Çünkü yazıda da belirttiğiniz üzere sizin kökenleriniz orası. O acılar yaşanırken, ateşler evinizin içine kadar düşüyordu. Oluşturduğum atmosfer ve karakterlerin birebir gerçek olmasalar bile gerçekliğin toplamı olmasını hedefliyordum. Yani bütün o acıları yaşayan somut bir kişi yok tanıdığım lakin bütün o acılar, hatta daha fazlası yaşandı o güzelim topraklarda, o güzelim insanlarca.
Kitabı beğenmeniz beni fazlasıyla mutlu etti. Bu güzel, içten ve anlamlı incelemeniz için çok teşekkür ederim.
Asıl binlerce teşekkür benden Mehmet bey. Okurken öyle güzel bir hayat tasviri yaşadım ki anlatma becerim yetersiz kaldı bulamadım izah edecek kelimeleri. Kitabınız ile beni buluşturdunuz ya artık en fanatik okuyucunuz benim.
Bu yorum görüntülenemiyor
Dün Liliyar'ın, bugün de senin bu güzel incelemenle kitap iyice ilgimi çekmeye başladı. Yüreğine sağlık Ferah abla. :)❤
Sezen muhakkak oku tüm samimiyetimle söylüyorum . Okunmaması kayıp olan bir eser var. Son zamanlarda okuduğum en güzel roman.
1 sonraki yanıtı göster
Bu incelemeyi oku da kitabı okuma... Teşekkürler.
Bütün ön hazırlıklar tamam ablacım, görünen o ki, hüzünlü bir yolculuk beni bekliyor...
"Bir ayakkabı tamircisinin çocuğunun şehirde yalınayak gezmesi kadar tuhaf bir duygu bu." {tasavvuruna hayranım...}
Tahlil yazından sonra bambaşka bir hevesle okumaya başlıyorum, haydi Bismillah :)
Teşekkür ederim Eylül, okumaya başladığın andan itibaren ne demek istediğimi çok daha iyi anlayacaksın. Keyifli okumalar diliyorum.
Tasvirler muazzam, karakterleri çok güzel anlatmışsınız, kaleminize sağlık.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.