Leylâ Kays’ın (M ec-
nıın’un) yanma gelir. Kays o sırada “Leylâ! Leylâ!” diye inlemektedir. O
sırada bir buz parçası alır ve onu kor gibi yanan yüreğinin üstüne ko-
yar; o buz parçası yüreğinin yangınını dindirir. O bu haldeyken Leylâ
ona selam vererek “İşte ben geldim! Ben Leylâ'yım. İstediğin, arzu etti-
ğinim, ben senin sevgilimin, ben senin gözünü, gönlünü sevindirecek
olanım, ben Leylâ’yım." der. Kays ona bakar ve ona “Gözümün önün-
den çekil git! Çünkü senin aşkın beni öylesine meşgul etti ki sonunda
seni unuttum ” der. Bu duygu aşkta hissedilebilecek en tatlı ve en ince
duygudur