"teselli" olsun isterdin kaçırdığın şu son vapurun adı
o Üsküdar'a gitse sen tutar yanlış bir adaya inerdin
nice tesellidir ki bu aşk, insan sevdiğinden utanır
sen ki kaldın kendine iki kıyıda bir ahbap, san ki vuslat tamamdır
ne uzun bir sefermiş yalnızlık, gemisiz, kaptansız, adasız
gözlerin terk ettiği bir bahçede ağaç olmak, dalsız, yapraksız
arzu da hiç olur bazı, isteme bu kadar, yine sen hiç ol
boş diyorlar bakıp şaraba, dudağa değme, boşluk kadehine dol
sesin olsun da hiçbir şey söyleme, kırgınlığa iyi gelir
sufi kadınların denizler toplamış gözleri dua sessizliğindedir
mavi zayıf, yeşil geçici, siyah gülünç, bordo gönülsüz
kederinden bile teselli yoksa insana …………………………………(*)
ara sıra adalara bak açılırsın, aşk sessiz de Üsküdar
gözlerin acıyorsa gece var, rüya bir teselli uykusudur
buna dünyanın sonu derler efendi sen şiirle avun dur!
(*)……………………………...sonu şiirdir düpedüz