Byung-Chul Han yorgunluk toplumunda geçtiğimiz yüzyılın bağışıklık paradigmasını; hasmane bir gayesi olmasa da, yabancının, “başkalığı sebebiyle” imha edildiği sistem olarak tanımlamıştı. Devamında ise, immünolojik olarak tertip edilmiş dünyanın kendine has bir topolojisi olduğundan ve bu dünyanın evrensel değiş-tokuş süreçlerini engelleyen sınırlar, eşikler, geçitler, çitler, arklar ve duvarlardan imal edilmiş olduğundan bahsetmişti. Shaun Tan Kayıp Şey’de ise, -bilerek veya bilmeyerek- Chul Han’ın immünolojik dünya paradigmasından yola çıkan illüstratif bir steampunk yorgunluk dünyası oluşturmuş. Bu Dünya’da; Pozitivist paradigmanın egemenliği ve var olan yaşamın rakamlara ve mühendisliğe indirgeniminin yol açtığı toplumsal hayatın mekanikleşmesini, zamanın ölü olarak doğumunu ve “yorgunluk toplumunun” etraflarında ki “yabancılığa”; -Kayıp Şey özelinde- “enerjik”, “kreatif”, “renkli” veya “sıradan olmayana” karşı -yani ve hatta- hayata karşı körleşmelerini ve hissizleşmelerini görüyoruz. Kayıp Şey’de aslında bir çok klasik distopya eserinden esintiler bulmak mümkün. Lakin bu eserin distopik rüzgarına kalkan olan tek ve yegâne şey, yine Tan’ın o kendine has imzası olan “var oluşun dayanılır güzelliği” oluyor. Eserleri her ne kadar gerçeğin karanlık ve acımasız yüzünü bütün çıplaklığı ile vursa dahi, o dünyanın muhakkak bir tarafında umudu, yaşamı ve varlığı görüyoruz. Kayıp Şey, mekanikleşen bir yaşamda hayatın nüvesini yakalamanın ve kaybetmenin öyküsü. Fırtınalı diyarlardan evine dönen küçük kızın “kızıl ağacını” bulması gibi, bizde şu fırtınalı dünyanın yorgunluğunda böyle halisâne sanatların sinesinde dinlenebiliyoruz.

Kayıp ŞeyShaun Tan · İthaki Yayınları · 2012137 okunma

·

50 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.