İlk defa Elif Şafak kitabı okuyacaksanız, yazarın özgeçmişinin bulunduğu baştaki sayfayı okuduğunuzda, yazara karşı inanılmaz bir haset duyabilirsiniz.( Üç kıtada ve bir çok ülkede geçen bir hayat, sayısız başarılar… Ben mi yazacağım? Sen yazacaksın tabi dedirtiyor adama…) Kitabın ana kahramanları Mimar Sinan dekoru altında Cihan adında bir filbaz ve onun beyaz fili. ( Filbaz dedim de, ne zaman son bulacak bu, dış mihraklarca üretilen, N ve B harfleri arasındaki N-B uyuşmazlığı. Saçma mı geldi ? Canı her an tehlikede gösteri yapan birine CANBAZ denmesi gerekirken, CAMBAZ denmesi kadar saçma değil bence…) Osmanlıyı anlatan tüm romanlar gibi, bu yapıt da insanın ilgisini kitap boyu diri tutuyor. Genç cumhuriyet araya mesafe koymaya çalışsa da; helalleşemediği için, hesaplaşamadığı için, doyasıya sarılamadığı için babasıyla; onun hakkında tek bir söz söylense hemen pür dikkat acaba nedir diye kulak kesiliyor… Popüler edebiyatımızca çapkın(!) ilan edilen Mihrimah Sultan’ın ( anasına güçleri yetmiyor ya, vurun abalıya) bu sefer dedesi yaşında Mimar Sinan la değil de en azından yaşıtı olan biri ile platonik bir aşk yaşaması, yetmez ama evet , dedirtiyor insana… Filin dişinin ağrımasından dolayı yaşadığı zorluğu okuyup da çok ilginç bulduğunuzda, tüküresiniz geliyor içinizdeki var olduğunu sandığınız empatiye. Dişe sahip olan bir hayvanın dişinin ağrıması kadar doğal bir şey olmamasını düşünmemiz gerekirken yaptığımız şeye bak. Farklı olan sandığımızdan da uzak bize…. Kitap sona gelene kadar sürükleyici ama olayları bağlayış şekli hiç de doyurucu değil. Ha Lost’un sonu (imdb.com/title/tt0411008) ha bu kitabın sonu….

Ustam ve BenElif Şafak · Doğan Kitap · 201312,2bin okunma

··

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meşrebi Kalender