Korku
Korku… Emin, dile getirmese de, yaşadığı duygunun bu olduğunun farkındaydı. Kaçmak, sekiz yıllık hapis cezasından sıyrılıp kurtulmaktı, lâkin bedelini de beraberinde getiriyordu: Belirsizlikler... Korkuları da getirip sırtına yükleyen, geleceğe ilişkin belirsizlikler.
Korku... Yenemediği takdirde insanı rezil rüsva eden, her insan gibi Emin’in de cebelleştiği duygu...
Bir makaleden hatırladığı topu topu üç kelimelik bir cümlede aradığını buldu. Uğur Mumcu’nun bir yazısından aklında kalan o cümleye tutundu. Korku gelip yokladıkça, o cümleyi tekrarladı, ki daha sonra da sık sık tekrarlayacaktı.
Bir Fransız atasözüydü Mumcu’nun aktardığı: “Yaşamak cesurların hakkıdır!”
Sayfa 9 - PIRGİÇ YAYINLARIKitabı okudu
·
1 görüntüleme
“Niye ben tek başıma yapayım? Teori üretimi de komünalleştirilmeli. Tek tek, ‘teorisyen’ sıfatını yakıştıracağımız kişilere bırakılmamalı. Tam da senin dediğin gibi, ‘tartışılmalı!’ Teori üretiminin komünalleştirilmesi için de gerekli bu. Bilginin en geniş tabana yayılması, mümkün olan en geniş tabanda tartışılması. Teori üretimi de böylece komünalleşir." KAÇARKEN, s.253, PIRGİÇ Yayınları.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.