Kısa ama etkili bir Zweig kitabı daha hafızama katmış bulunmaktayım. Kitabın konusu veya tavsiye olayına girmeyeceğim bu defa. Sadece kendimce bir kaç cümle yazacağım ki, hep savunduğum düşüncenin onayını bu kitaptan sonra almış bulunmaktayım.
İnsan oğlu varolalı beri aşk, sevgi ve tutku da varolmuştur. Bu duyguları birbirinden ayırt etmek o an için kolay olmasa da zaman bunu sizin yerinize halleder.
Sevgi zamana yenilmez. Heyecanı aşk kadar olmasa da saygıyı hep yanında taşır.
Aşk zamanla tutkunun hafiflemesiyle yerini ya sevgiye bırakır, ya da anlaşılır ki, asıl aşık olunan sevilme ve aşık olmak eylemiymiş.
