"Çok uzaklara gittim son zamanlarda... Fin körfezine doğru akan Leningrad trenine bindim, oradan Çin seddine indim. Adına hayran olduğum ve bu kitaba koyduğum bir teknenin peşine düşüp Avustralya'ya yelken açtım, Havana'ya kaçtım. Varoşlarında dolaştım yoksul Kalküta'nın... Marakeş'in sefil çarşılarında gezdim. Kenya'da fillerle kahvaltı edip, gün batımında Necef çölünden Zeytin dağına uçtum..." Kitabın önsözünde Can Dündar bunları yazmış. Devamı var ben kestim. Gördüğünüz gibi epey eziyet çekmiş, yorulmuş. Sonrada izlenşmlerini kitaba aktarmış. Bende alıp okumuşum.
