Peyami Safanın en güzel makalelerinden biri
"Gürültüyü kesin.
Dünyada münakaşasını faydasız ve saçma bulduğum iki ruh hâli vardır: Biri aşk, öteki de iman. Akıl hudutları içinde kalan delillerimizle akıl hudutları dışında kalan duygulara nasıl hücum edebiliriz?"
"Seviyorum" ve "inanıyorum" diyenlere "niçin?" diye soramazsınız. Bir milyon sebep vardır ve çoğu malûmdan bir milyon kere daha kuvvetli meçhul sebeplerdir.
Goethe’nin bir şiirini hatırlamanız yeridir.
Aşkın menşei nedir?
Aşk.
Nesiz yaşayamayız?
Aşksız.
Aşk nasıl bulunur?
Aşkla.
Gözyaşlarımızı ne dindirecek?
Aşk.
Bizi daima birleştiren nedir?
Aşk.
Fakat müsaade buyurun, bu satırları okur okumaz karşınıza ilk çıkan kadına veya erkeğe gözlerinizi süzerseniz, meseleyi yanlış anlamış olursunuz.
Aşk, piyasada görülenlerden çok daha seyrek bir vak’adır. Ben bütün hayatımda pek az aşk gördüm. Benzerleri taklittir, hevestir, macera arzusudur, kuvvet denemesidir, izzetinefis oyunudur, gurur deprenişidir, ele geçirme ihtirasıdır, karşılıklı dalkavukluk zevkidir, şudur, budur, fakat aşk değildir.
Gerçek aşkın bir tek değişmez vasfı vardır: Tükenmezlik. Ne zaman, ne mesafe, ne alışkanlık, ne iki taraftan birinin güzelliğini, servetini veya sıhhatini kaybetmesi, ne de ölüm onu azaltabilir. Aşk engellere ve hücuma uğradıkça kuvvetlenen ihtirasdır. Rakipsiz, yenilmez."
Milliyet, 23 Ekim 1955
Peyami Safa
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.