Ama adam Daniyar gibi kendi kabuğuna çekilirse, köyün günlük olaylarına bulaşmazsa, ya kimse aldırmaz ona, ya da herkes onu küçümser. Ne iyilik ettiği var, ne de kötülük, derler. Zavallı… yuvarlanıp gidiyor işte. Koyverin, ne hali varsa görsün.
Genellikle bu gibi kimseler ya alay ya da acıma konusu olurlar. Olduğumuzdan büyük görünmek ve gerçek yiğitlerle bir tutulmak isteyen bizler, Daniyar’ı alaya alırdık; yüzüne karşı konuşamazdık tabii, ne söylersek arkasından söylerdik.