Bu kitabı okurken bir erkek yazar bir kadın karakterin kişiliğini, ruh halini, yapısını nasıl bu kadar güzel anlatır diye düşünmeden edemedim. Feride'nin neden çalıkuşu olduğunu yaramazlığın altında yatan ince sızıları çok iyi anlatmış. Kitabi okurken Feride'yi anlamaya onunla hüzünlenip onunla gülmeye başlıyorum. Öyle ki (benim okuduğum kitapta 211.sayfa) "Arabada gözüm Hacı Kalfa'nın yüzüne rastladıkça gülüyordum." Yazısını okurken portakal yiyordum beni de bir gülme aldı portakal boğazıma kaçtı, bir öksürük nöbeti tuttu. Ilerleyen sayfalarda o 17 gün uyuduğunu okuduğum sayfalarda gözyaşlarıma engel olamadım. Feride ne yaptıysa annesini kaybeden bir çocuğun sevgi ve şefkat eksikliğiyle yapmış. Gururlu, inatci, akıllı, dirayetli ve çok namuslu ve gülbeşeker gibi çok güzel bir kız Hayatın acımasızlıklarına, zorluklarına karşı kendini güçsüz gören, direnemedigini zanneden kişiler mutlaka ama mutlaka okumalı. Daha önce okusaymışım dedim. Ama hiç okumamaktan daha iyidir.
