Kitabı açar açmaz başlangıcındaki iki alıntı çok etkiledi beni ve kitap bu iki cümle üzerine kuruluydu. İyilik edin. Şüphesiz Allah, iyilik edenleri sever. Diğer alıntı ise: İnsan için en zoru, her gün insan olmaktır sözleri idi. Kitap bana Zülfü Livaneli'nin Huzursuzluk kitabını anımsattı. Farklı topraklar benzer acılar. Kısa sürede okunabilecek sade dili olan bir kitap olmuş. Sona yaklaşırken konunun nereye bağlanacağını tahmin etmiştim ve yanılmadım. Genç bir yazarımız. Güzel kitaplarının devamının gelmesi dileğiyle.
