#otizm #farkındalık #2Nisan
Onları her gün hayretle izlerken bir gün ruhlarımızın hemhal olduğunu hissettim. Önceden biraz korku ve çekingenlik mevcutken şimdi canımdan bir parça gibi görüyorum.
Bir şeyi kelime olarak bilmek ilmel yakinken, onların yaşamlarının ufak bir karesine şahit olmakla aynel yakin derecesinde oluyorum.Bu yakınlaşmayla onlar hakkında her gün daha çok şey öğreniyorum.
İlk izlenimlerimde her gün aynı şeyleri yapıyor olduklarını düşünüyordum biraz anne tarzı şefkatli bir acımayla. sonra bir baktım ki biz de her gün aynı şeylerle meşgulüz üstelik gafletengiz bir halde meşgul oluyoruz.Yani akletmediğimiz sürece bir farkımız yok üstelikte kayıptayız.
Onlar cennetin masum kuşcuklarıyken ya biz meçhule giden bir yolcuyuz.
Hayatım boyunca gördüm ki her yolun başı ve her başarı sevgiyle yol alıyor. Yoksa tek bir adım bile yol almak mümkün değil şu dünya hayatında.
Onlara öcüymüş gibi bakmanın alemi yok.
Korkma cancağızm. Korkma dünya hayatlım. Onların ipleri de senin benim iplerim gibi Allahın elinde. Onların kılına bile zarar verme.Sedefin inciyi muhafazası gibi koru onları.
Bil ki
Bir ağaç dahi ona hangi hisle yaklaştığını biliyor. Sen sanıyor musun onlar bir şey hissetmiyor. Alemin var oluş sebebi sevgiyi onlar senden benden daha safi hislerle algılıyor. Bozulmamış kirlenmemiş kalpleriyle cennetin masum çocukları, aşk kuşları onlar.. otizmi fark etmek işte bununla başlıyor
Ey güzel insan, ahsenü'l takvim..
Hayat kendi sevdiğin kadar onları sevmen gerektiğini öğütlüyor.
Ancak ve ancak sevgiyle, feragatle elele tutuşup gönül gönüle vererek birlikte geçebiliriz bu hayat sınavını,zorlu tünelleri.
Yabancı değiller dostum
"Bizim çocuklarımız onlar, bizim evlatlarımız.. Sevgiye şefkate ihtiyaçları var"
Evet istediğiniz gibi koşulsuz şartsız seviyorum sizleri.Bize cennet anahtarı olursunuz belki de. Kim bile?
Yarınlara ümid ile beraber bakmak duasıyla..
Seve seve seve, sevgiyle...
Pınar...
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.