vaatleri ve amaçları bakımından ütopyacı olan Rönesans ve Aydınlanma gibi transhümanizm de insanlığı sibernetik ve ideolojiyle daha ileri taşımak ister.
Kökleri rasyonel hümanizmde yani Rönesans ve Aydınlanmada bulunan transhümanizmin Fransa’da Condorcet, Ingiltere'de Godwin ve Almanya‘da Fichte söylemiyle onuşen benzerlikleri vardır. Aydınlamanın tekno-ütopyacı modern formu olan transhümanizm, pratik yönünü transhümanizmin öncü anahtarı olarak görülen Bacon’dan almıştır. Bacon’un tasarısı Newton'ın fizik-matematik bileşimli mekanikçi bilim teorisiyle bilimsel temel kazanmıştır.
Darwinci evrim anlayışından teorik destek alan, evrimci biyoloji ve psikoloji teoriden beslenen transhümanizm, insanı nörobiyolojik, nörofizyolojik, genomik çalışmalarla biyolojik bedenden biyonik bedene evriltmiştir. Bilhassa transhümanîzmi evrimci bir süreç olarak anlayan Chardin, teknolojiyi evrim sürecinde önemli bir unsur olarak görür.
Darwinci beşerciligin azaldığı, insan genomunun değiştirildiği, hastalanmayan ve ölmeyen yeni bir varlık türü tasarımı Neo-Darwinist bir sürecin göstergesidir. Neo-Darwincilik veya Post-Darwincilik olan transhümanizmin insanı, transhumandan posthuman’a geçişi içeren bir evrim süreci yaşar. Yapay müdahalelerle doğası değişen insanlığın modern bir seleksiyon türü olan öjenik durumlarla karşılaşma ihtimali vardır.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.