Dünya din için yaratılmıştır; din dünya için değil. Dünya dinin hizmetçisi, tebaası ve ona tâbi olandır. Kim hizmet göreni hizmet edilen hâline getirirse, ilahî tertibi kendisi için bozulmuş hâle getirir. İlahi tertip bozulmaz, fakat kendisinin süretteki ilmi bu âlemde de kendisine zarar veren bir şey hâline gelir. Zâhirdeki gözlerle bu çelişkiyi görmesi mümkün değildir, bu yalnızca zâhiri gören gözlerden kurtulduğunda başka bir âlem ortaya çıkar ve hakiki manalar kisvelerinden arınır, suretlerinden soyunur ve sıfatlardan sıyrılır.
Güzel bir sürette görünen herkesin gerçek evsafı ortaya çıkar. Bu defa hırs sahibi kişi domuz suretinde, kibir sahibi kişi kendini kaplan suretinde, Öfke sahibi kişi kendini kurt süretinde görür. Dünya sahibi kişi dininin yansımasını da görür ve ona şöyle derler: “Sen (dünyadayken) bunlardan gâfîldin. İşte perdeni kaldırdık, artık gözün herşeyi açık görüyor”(Kaf,22)
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.